Łokieć tenisisty to bolesna przypadłość związana najczęściej z przeciążeniem przyczepów mięśni łokcia, co wynika z regularnego powtarzania określonych czynności, często wcale nie wymagających użycia dużej ilości siły.
Paradoksalnie wcale nie trzeba być zawodowym graczem w tenisa, aby istniało ryzyko wystąpienia kontuzji, określanej jako łokieć tenisisty. Wystarczy powtarzanie określonych ruchów, których wymaga np. praca czy wykonywana aktywność fizyczna.
Łokieć tenisisty – na czym polega?
Łokieć tenisisty to przypadłość, która powoduje silne dolegliwości bólowe stawu łokciowego. W mięśniach odpowiedzialnych za prostowanie nadgarstka i palców oraz odwracanie przedramienia dochodzi do przeciążeń, których efektem są mikroprzeciążenia. Zwyrodnienie najczęściej wymaga interwencji ortopedy, który wybiera najbardziej odpowiednią metodę leczenia oraz sposób unieruchomienia kończyny, co zapewnia, np.: opaska na łokieć tenisisty Do przeciążeń przyczepów mięśni łokcia dochodzi poprzez regularne powtarzanie określonych czynności np. ciągły wyprost w nadgarstkach u pracowników biurowych. Łokieć tenisisty to zatem nie tylko problem zawodowych sportowców, ale i mechaników, muzyków, krawców, fryzjerów i przedstawicieli wielu innych zawodów.
Metody leczenia łokcia tenisisty zależą w dużym stopniu od objawów jakie schorzenie wywołuje. Do najczęstszych symptomów przypadłości należy silny ból, zwykle w okolicach bocznej strony stawu łokciowego, a czasem osłabienie siły chwytu dłoni.
Łokieć tenisisty – leczenie lekami sterydowymi i osoczem
Ostrzyknięcie lekiem ze sterydami stosuje się, gdy pacjent odczuwa silny ból oraz dyskomfort przy każdym wykonywaniu ruchu łokcia, który zaburza nie tylko codzienne funkcjonowanie, ale i nie pozwala spokojnie spać w nocy. W sytuacji, gdy dolegliwości są przewlekłe, a odczuwany ból – umiarkowany, wówczas do leczenia wykorzystuje się czynniki biologiczne. Od pacjenta pobierana jest krew, z której po odpowiednim spreparowaniu, dawkę osocza podaje się w zmienione chorobowo miejsce.
Po zastosowaniu leczenia nie ma potrzeby zakładania gipsu, a jedynie lekkiego usztywnienia kończyny, na co pozwalają specjalne opaski oraz oczywiście unikanie wysiłku fizycznego tej części ciała. Okres rekonwalescencji wynosi od 4 do 6 tygodni. Po jego upływie pacjent powinien rozpocząć rehabilitację, polegającą na wykonywaniu określonych ćwiczeń na łokieć ale pod nadzorem fizjoterapeuty. Rehabilitacja obejmuje zestaw aktywności, jakie mają na celu przede wszystkim: rozciągnięcie mięśni oraz uelastycznienie miejsca ich przyczepu.
Leczenie łokcia tenisisty poprzez zabieg chirurgiczny
Zabieg chirurgiczny wykonuje się, gdy inne metody leczenia, jak i następująca po nich rehabilitacja, nie przynoszą pożądanych rezultatów. Operacja, otwarta lub metodą endoskopową, polega na chirurgicznym oczyszczeniu miejsca przyczepu ścięgien do kości w okolicach łokcia, poprzez usunięcie tkanki zapalnej. Zdarza się, że po zabiegu niezbędne jest unieruchomienie ręki gipsem, w ustawieniu łokcia pod kątem 90 stopni.
Artykuł partnera
