Łupież, czyli dość powszechna choroba skóry, jest wywołana przez grzyby. Jednym z rodzajów łupieżu jest łupież pstry – choroba dotykająca młode osoby, w której zmiany lokalizują się na szyi, brzuchu, tułowiu i ramionach. Powstaje on na skutek inwazji powierzchownych warstw skóry przez grzyb drożdzopodobny Malassezia furfur.

Jak wygląda łupież pstry?

Początkowo obserwuje się brunatne łuszczące się owalne plamy w typowej dla tej choroby lokalizacji, wyraźnie odgraniczone od niezmienionej chorobowo skóry. Następnie w wyniku produkcji kwasu azelinowego przez komórki grzyba dochodzi do zaburzeń melanogenezy i powstania odbarwień, które powodują, że skóra nabiera charakterystycznego wyglądu, choć zmiany te mogą być mylone z bielactwem. Chorobie nie towarzyszy ból, jedynie miernie nasilony świąd. Z uwagi na fakt, że jest to dość częsta choroba oraz ma typowy obraz kliniczny i lokalizację, rozpoznanie może być postawione bez potrzeby wykonywania dodatkowych badań. Jeśli jednak jest jakaś wątpliwość, można wykonać posiew z zeskrobin skóry lub zastosować lampę Wooda, która emitując promieniowanie ultrafioletowe umożliwia uwidocznienie silnie fluoryzujących ognisk grzybicy. Łupież może mieć także lokalizacje mniej typowe, takie jak twarz. Choroba dotyka głównie osoby o upośledzonej odporności, np. chorzy na AIDS lub biorcy przeszczepów. Jednak występuje także u osób z prawidłowym układem immunologicznym, głównie młodych. Prawdopodobnie wynika to z przemian hormonalnych, które powodują zwiększone wydzielanie łoju. Czynnikami predysponującymi mogą być: noszenie ciasno przylegającej odzieży, wilgotny klimat, otyłość oraz brak higieny osobistej. Od łupieżu skóry gładkiej odróżnia go lokalizacja oraz obecność brunatnych plam, które pod wpływem promieni słonecznych ulegają odbarwieniu.

Czy można się zarazić łupieżem pstrym?

Patogen wywołujący łupież pstry jest niegroźny dla większości osób o prawidłowej odporności. Dzięki temu zakażenia poprzez dotyk są bardzo rzadkie. Dodatkowo Masasszia furfur bardzo często wchodzi w skład flory fizjologicznej organizmu, w związku z tym nie powinna wywoływać infekcji.

Jak są możliwości leczenia?

Podstawą leczenia są preparaty przeciwgrzybicze do stosowania miejscowego. Mogą być to zarówno szampony, jak i maści. Zazwyczaj zaleca się stosowanie obu produktów na raz ze względu na fakt, że grzyb może bytować również na skórze głowy. Na łupież pstry na twarzy dobrym rozwiązaniem będzie zastosowanie kremu Canespor, zawierającego bifonazol, który uszkadza ścianę komórkową grzyba. Równocześnie należy pamiętać o odpowiedniej pielęgnacji. Zmieniona chorobowo skóra nie powinna ulegać nadmiernemu wysuszeniu, w związku z tym wskazane jest stosowanie preparatów nawilżających i hipoalergicznych. Niestety, łupież pstry niestety ma tendencję do nawracania. Jeśli zastosowane leczenie nie przynosi oczekiwanych rezultatów, najlepiej udać się do specjalisty, który może zalecić leczenie systemowe doustnymi preparatami przeciwgrzybiczymi.


Materiał partnera zewnętrznego