Z pewnością wiele osób mogło spotkać się kiedyś z pojęciem hipomanii. Nie do końca jednak zdajemy sobie sprawę z tego, czym ona tak właściwie jest, a także czym się charakteryzuje. Co to jest hipomania? Jakie przyczyny hipomanii możemy wyróżnić? Jakie są objawy hipomanii? Jeśli szukasz odpowiedzi na te pytania, serdecznie zapraszamy do zapoznania się z poniższym artykułem, który z pewnością rozwieje wszelkie wątpliwości naszych czytelników.
Co to jest hipomania?
Część osób z pewnością zastanawia się, czym tak właściwie jest hipomania. Otóż z całą pewnością moglibyśmy stwierdzić, że jest to stan łagodniejszy od manii, jednakże nie oznacza to, że jest on niegroźny. Hipomania prowadzi bowiem do tego, że pacjenci stają się coraz bardziej gadatliwi, jednocześnie śpią zdecydowanie krócej. Co więcej, zmagają się z problematyczną gonitwą myśli, a niekiedy także z innymi zaburzeniami. Hipomania to stan, którego pod żadnym pozorem nie powinniśmy bagatelizować. Może bowiem świadczyć o tym, że ktoś ma znacznie poważniejsze problemy. Hipomania i mania często przebiegają podobnie, jednakże pomiędzy tymi dwoma stanami występują zasadnicze różnice. Kluczowy jest czas utrzymywania się objawów- w przypadku manii jest to 7 dni, a hipomanii- 4 dni.
Jakie przyczyny hipomanii możemy wyróżnić?
Warto zdawać sobie sprawę z tego, że mechanizm, który doprowadza do występowania hipomanii, nie został jeszcze jednoznacznie określony. Wśród potencjalnych przyczyn wyróżnia się wiele różnorodnych czynników. Jednym z nich są chociażby zaburzenia dotyczące neuroprzekaźników w mózgowiu. Pewien wpływ na występowanie hipomanii mogą mieć także dziedziczone geny. Jeśli ktoś z rodziny w przeszłości zmagał się kiedyś z różnorodnymi zaburzeniami nastroju, wówczas potomków zalicza się do grupy powiększonego ryzyka pojawienia się niemalże identycznych problemów. Do pozostałych potencjalnych przyczyn zalicza się choroby neurologiczne (m.in. stwardnienie rozsiane, nowotwór mózgu), różnorodne schorzenia ogólnoustrojowe, występowanie skutków ubocznych w wyniku stosowania niebezpiecznych substancji psychoaktywnych, a także doświadczenie poważnego i trudnego zdarzenia życiowego, z którym to psychika pacjenta nie jest w stanie sobie odpowiednio poradzić. Hipomania to stan, który pod żadnym pozorem nie może być lekceważony, bowiem może okazać się niebezpieczny.
Jakie są objawy hipomanii?
Pacjent z hipomanią może mieć niemalże identyczne objawy jak w przypadku manii. W tym pierwszym przypadku nasilenie jest jednak zdecydowanie niższe. Podwyższony nastrój jest łatwy do zaobserwowania dla otoczenia- bliscy bowiem są w stanie zauważyć, że dana osoba zachowuje się w sposób nietypowy. Do najczęstszych objawów hipomanii możemy zaliczyć znaczne polepszenie nastroju, gadatliwość, drażliwość, częste wybuchanie gniewem, poczucie ważności własnej osoby, zajmowanie się kilkoma zadaniami jednocześnie, tendencje do rozpraszalności uwagi. Nie w sposób nie wspomnieć o wesołkowatości i o znacznie zmniejszonej potrzebie snu.
Zagrożenia hipomanii
Wydaje się, że hipomania jako okresowe polepszenie nastroju wiążące się na przykład z bardziej intensywnym uprawianiem sportu, większą kreatywnością, niespożytą energią czy epizody, w których dana osoba jest duszą towarzystwa, to niegroźne objawy. Jeśli jednak tego typu „podbicie” nastroju jest niczym nieuzasadnione, nie podlega kontroli i zaburza funkcjonowanie w codzienności, może nieść ze sobą coraz większe i groźniejsze konsekwencje. Jeśli wiosną czujemy przypływ energii – niekoniecznie należy od razu diagnozować u siebie hipomanię. Jeśli jednak zaczynamy biegać w nocy, zaczynamy spać po 2-3 godziny na dobę i czujemy się wyspani – jest to jeden z sygnałów alarmowych. Kiedy czujemy się dobrze w towarzystwie i skupiamy na sobie uwagę, z czego czerpiemy przyjemność – znowu nie musi to być nic nadzwyczajnego. Jeśli jednak nagle zaczynamy mówić szybko, niezrozumiale, mieć gonitwę myśli, zaczynamy być niekomunikatywni, przy czym nadal uważamy, że jesteśmy gwiazdą imprezy, podczas, gdy w rzeczywistości jesteśmy uciążliwi dla otoczenia – to kolejny sygnał ostrzegawczy. Jeśli podejmujemy niekontrolowane, przypadkowe kontakty seksualne, nie do końca kontrolując tę sferę życia – warto zastanowić się czy nie zasięgnąć opinii specjalisty. Kupowanie na zapas niepotrzebnych rzeczy, brak kontroli nad finansami – także sygnalizują potencjalny problem. Podobnie, jeśli nagle zaciągamy długi czy wyruszamy w nieplanowaną, „spontaniczną” podróż zmieniającą nasze życie. Jeśli na co dzień jesteśmy raczej wycofani czy nawet nieśmiali, jednak nagle zaczynamy zachowywać się wyzywająco, nadaktywnie i bez kontroli nad sobą, a stan ten utrzymuje się, jest powtarzalny i powoduje w nas refleksję, że coś w naszym życiu jest nie tak – warto udać się do specjalisty. Nie ma bowiem jednej słusznej odpowiedzi na to, co jest hipomanią, a co częścią naszej osobowości. Taką diagnozę musi postawić specjalista na podstawie pogłębionego wywiadu. Dlatego jeśli obawiamy się, że podwyższenie nastroju jest potencjalnie kłopotliwe, zaburza naszą codzienność, czy nawet – zagraża nam, bezwzględnie należy skonsultować się z psychiatrą lub psychologiem. Hipomania, która rozwinie się w manię to stopniowe pogrążanie się w chaosie i bezpośrednie zagrożenie dla nas samych.
MJA
