Do najczęstszych problemów jelitowych u dzieci należy biegunka. Biegunka u rocznego dziecka może mieć różne przyczyny, w każdym przypadku jednak wymaga szczególnej troski i skonsultowania się z lekarzem pediatrą. Nie można dopuścić, by w wyniku biegunki doszło do odwodnienia. Jeśli biegunce towarzyszy gorączka i inne niepokojące objawy, należy jak najszybciej poszukać pomocy lekarza specjalisty.

Biegunka u rocznego dziecka – objawy

Podstawowym objawem biegunki u dzieci są luźne, często oddawane stolce. Towarzyszy im zazwyczaj nieprzyjemny zapach i dolegliwości takie jak ból brzucha, podwyższona temperatura i ogólne złe samopoczucie.

Przedłużająca się biegunka u rocznego dziecka może spowodować odwodnienie, którego objawami są osłabienie, rozdrażnienie, suchość błon śluzowych ust oraz płacz bez łez. Skóra odwodnionego dziecka staje się wiotka i blada, ciemiączko zaś zaczyna się zapadać. Nie wolno w takim przypadku bagatelizować stanu dziecka i leczyć go na własną rękę. W niektórych przypadkach konieczny jest nawet pobyt w szpitalu i podanie kroplówki, która uzupełni poziom płynów i mikroelementów.

Przyczyny biegunki u dziecka

Biegunka u rocznego (i młodszego) dziecka może mieć wiele różnych przyczyn. Do najczęstszych należą infekcje bakteryjne i wirusowe oraz nietolerancje pokarmowe. W przypadku tych ostatnich należy uważnie obserwować, po jakich produktach podanych dziecku pojawia się u niego biegunka.

Infekcje bakteryjne często wynikają z nieprzestrzegania zasad higieny. Przed podaniem dziecku jedzenia należy dokładnie umyć i wyparzyć naczynia oraz umyć dziecku rączki, jeśli je ono samodzielnie. Należy też dokładnie przestrzegać zasad przechowywania pokarmów, w tym mleka matki, jeśli jest ono odciągane i przechowywane w lodówce. Pojemniki na żywność muszą zawsze być czyste i dokładnie myte po każdym użyciu.

Kiedy biegunka u rocznego dziecka jest powodem do niepokoju?

Niemowlęta karmione mlekiem matki zazwyczaj mają luźne stolce i wypróżniają się nawet kilka razy dziennie, po prawie każdym karmieniu. Nie jest to powód do niepokoju, lecz zjawisko jak najbardziej normalne i naturalne. Prawidłowy stolec niemowlęcia karmionego piersią powinien mieć rzadką konsystencję i intensywny zapach. Dzieci karmione butelką wypróżniają się nieco rzadziej, a ich kupki mają barwę żółtą i półpłynną konsystencję. Roczne dzieci karmione są już także pokarmami stałymi, a niektóre z nich mogą spowodować zatrucie lub nietolerancje pokarmową.

Jeśli kupka dziecka ma nieprzyjemny zapach i jest podbiegnięta śluzem lub krwią, dziecko często płacze i wypróżnia się częściej niż kilka razy dziennie, może to świadczyć o biegunce. Jeśli dziecko ma dodatkowo podwyższoną temperaturę i pojawią się wymioty, należy jak najszybciej udać się z nim do lekarza pediatry.

Jak radzić sobie w przypadku biegunki u rocznego dziecka?

Biegunka u dziecka powinna w każdym przypadku zostać skonsultowana z lekarzem pediatrą. Jeśli stan dziecka nie wymaga podawania kroplówek ani leków, należy pamiętać o zachowaniu lekkostrawnej diety oraz odpowiednim nawadnianiu dziecka. Do jedzenia można podawać kleiki i ryż oraz gotowaną marchewkę. Do picia dziecko powinno dostawać wodę oraz – jeśli jest karmione piersią – mleko mamy. Naturalny kobiecy pokarm nie tylko nie powoduje u dziecka biegunki, ale też chroni je przed chorobotwórczymi mikrobami i kłopotami z układem trawiennym.

Należy obserwować dziecko i kontrolować jego stan. Przy najmniejszych objawach odwodnienia warto zasięgnąć porady lekarza pediatry, który zdecyduje o dalszym postępowaniu. Jeśli dolegliwości nasilają się i dziecko gorączkuje, należy jak najszybciej udać się z nim do lekarza, który oceni jego stan i poda odpowiednie leki. Należy pamiętać, że skutki odwodnienia u małych dzieci są dużo poważniejsze niż u osób dorosłych i że proces ten postępuje szybciej. Podczas biegunki dziecko powinno pić często niewielkie ilości płynów.

Pamiętajmy też, że podczas biegunki dziecko traci cenne mikroelementy, trzeba zatem zadbać o ich uzupełnienie, na przykład stosując specjalne preparaty nawadniające dostępne w aptece. Nie wolno ich jednak podawać dziecku bez uprzedniej konsultacji z lekarzem lub farmaceutą.


Materiał partnera zewnętrznego